115 kilometer door Luxemburg. Deze trail bestaat uit 3 circulaire routes die met elkaar verbonden zijn. Je kunt de ook trail in kleinere etappes lopen, maar wij liepen ‘m in een week in één keer. Hieronder onze ervaring.

Op vrijdag weg en op vrijdag weer terug. Een weekje naar Luxemburg met de rugzak en tentje en alles. Mooi als voorbereiding op de wandeling in Portugal. Niet dat we in Portugal gaan kamperen, maar een generale doen met een zwaardere rugzak, maakt dat we die straks als superlicht ervaren 🙂 Wij hebben de trail, zoals gebruikelijk, weer op onze eigen wijze gelopen. Niet iedere lus apart, maar als een thruhike van de ene naar de andere plaats als één wandeling, zonder de afzonderlijke delen dubbel te lopen. Op het kaartje hierboven zie je de volgorde van onze dagen waarbij de kleuren corresponderen met die op het kaartje:
Dag 1: rood, Echternach – Moersdorf (Metzdorf in ons geval)
Dag 2: blauw Metzdorf – Echternach
Dag 3: oranje Echternach – Mullerthal
Dag 4: groen Mullerthal – Larochette
Dag 5: paars Larochette – Mullerthal
Dag 6: bruin Mullerthal – Echternach
In een schemaatje in excel zag de planning er dan zo uit:

Route 1
Dag 1
Het begon wat mistig op de eerste ochtend. Maar al snel kwam de zon door. De omgeving was prachtig, met veel kleine klimmetjes. Mijn uitrusting was zo goed als het zelfde als voorheen, maar Mer had een paar nieuwe dingen. Aan nieuwe uitrusting
moet je altijd weer even aan wennen. Natuurlijk hebben we tussendoor wat gepauzeerd en gedronken. Het was best warm. Er waren niet heel veel mensen op de trail. Maar van wat we aan mensen zagen was het een mix van buurlanden: Belgen, Duitsers, Fransen, Nederlanders en Luxemburgers. We passeerden een mooie kapel en het Hazelnut House. Daar hadden we even een korte break: koffie en een sandwich…lekkerrrr! Voor het bereiken van ons eindpunt moesten we een klein stukje van de route af, naar onze camping in Metzdorf. Dat was een prima camping met een klein veldje voor de tenten. We hadden Belgische (Franstalige) buren die ook deze trail liepen. Gezellig! We hebben onze tentjes opgezet en genoten van een prachtige zonnige avond. Lekker gedoucht en helemaal fris en fruitig waren we klaar voor het avondeten.
Onze mountaintrail maaltijd was tenminste houdbaar tot februari 2025. Zo’n vaart kon het niet lopen, dacht ik. Nou, die bleek dus echt niet te eten. Ons avondeten was daardoor een stukje oude Rotterdamsche kaas en een wrap met pindakaas. Dat beloofde wat voor het ontbijt de volgende ochtend, want dat zakje was van dezelfde datum! Het waren de laatste pakjes van een oude voorraad. We hadden nieuwere nog bij ons. En… als troost: er was taart op de camping verkrijgbaar.





Dag 2
We gingen op weg met een natte tent, maar we zouden die avond slapen in de jeugdherberg van Echternach dus daar kon ‘ie zeker drogen. En waarschijnlijk zouden we ook beter slapen. Op deze camping hadden we de halve nacht wakker gelegen van pratende mensen, muziek en gas gevende auto’s in de buurt. De weersvoorspelling gaf aan dat het in de ochtend zou regenen maar dat heeft het niet gedaan. De eerste klim terug naar de route was pittig. Maar goed. We zijn boven op de Duivelskop gekomen en het zonnetje scheen heerlijk. Die klim was in de pocket. En we kwamen tot de conclusie: campings, hoewel we ermee zijn opgegroeid, zijn ze toch niet echt ons ding.
Dit was wat weer betreft een prima dag. Wel aardig wat asfalt. Mer liep een blaar op haar hiel, balen en afgeplakt met compeed. Bij de jeugdherberg liggen de resten van een Romeinse villa. Prachtig! We mochten in de sporthal bij de jeugdherberg inderdaad onze tenten drogen. Aardig! Dit keer was onze kamer een slaapzaal waar twee andere dames sliepen. Dat zou even puzzelen zijn hoe we zonder al te veel herrie weg zouden gaan.
Even gebruik makend van het feit dat we de auto hier bij de jeugdherberg hadden staan hebben we onze rugzakken voor een deel geleegd. Dat wat we niet (meer) nodig hadden kon terug de auto in. . Wel even onze voedselvoorraad bijgevuld 😊 want die auto zouden we pas eind van de week weer terug zien. Vandaag liepen we 19,4 km. Voor de komende dag zou de afstand opnieuw iets van rond de 20km zijn en eindigden we opnieuw op een camping*.
*We hebben een ‘Rootsnatuurpadje’ gedaan: we hielden het slechte weer een beetje in de gaten. Er kwam wat vanuit het zuiden mét onweer. En we zouden gaan kamperen. Jullie snappen dat een pod in plaats van kamperen daarom een zeer aanlokkelijk idee was. En nog beschikbaar ook 👏 Ik noem het een Rootsnatuurpadje omdat we dat destijds ook deden bij slecht weer. Lekker een upgrade. We vinden kamperen leuk, maar hee. Het blijven wel onze vrije dagen en niet een survivaltraining.





Route 2
dag 1
Een van onze kamergenotes moest om 8u die morgen een bus naar Amsterdam hebben. Daarvoor moest ze eerst rond 03:00 u overstappen op een andere bus in Ettelbruck. Onze andere kamergenote, een Luxemburgse uit Luxemburg stad, waarschuwde haar dat het daar heel erg gevaarlijk was rond die tijd 🤷♀️ Lang verhaal kort, de bus naar Amsterdam bleek veel later in de ochtend te gaan.Nu kon ze haar wekker om 6:30u zetten. Wat zo goed als overeenkwam met onze planning. Dus….Hoe laat denk je dat haar wekker ging? 6:00u Daar zitten we dan. Te wachten op ons ontbijt.
De wandeling van deze dag begon vroeg en met wat mist. Na een fiks klimmetje waren we al snel weer terug op de route. En ook gelijk het bos in. Vlak na de start begon het een beetje te miezeren. Net genoeg om toch het regenjack aan te doen. Gelukkig maar voor heel even. Mer ging bijna op d’r plaat. Ja, ze is altijd het animatieteam in d’r up. Dit keer doet ze ‘t weer prima! Tijdens een snack spraken we met een hiker uit de States die in België woont. Aardige kerel. Zijn rugzak met 18 kilo ietwat zwaar. We kwamen veel en oude rotsformaties tegen. De route was niet al te ingewikkeld, maar wel prachtig. Veel kruip en sluip door gangetjes en sommigen zo smal dat zelfs de rugzakken af moesten. En zo donker dat een lampje nodig was. Tegen 14u bereikten we de camping. Lekker geluncht en nu in de pod. Gerechtvaardigd, want het regent af en aan. Het diner van vanavond komt uit een zakje. Nieuwere voorraad dus hopelijk beter van smaak. En anders is er de brasserie hier nog. Veeeeeeeel Nederlanders hier. Ongelooflijk. Lekker op vakantie met zijn allen naar dezelfde camping.





Route 3
dag 1
Vanmorgen net na de regen vertrokken uit Consdorf. Via opnieuw een prachtig pad met geweldige rotsen en nauwe doorgangen op weg naar Blumenthal. Door een bos waar veel bomen om lagen. Triest gezicht. Meriora zag een gevecht tussen een naaktslak en een alligator 🐊 We zagen een zwarte specht en een valk. En van bos was daar ineens een weids landschap: akkervelden en koolzaad velden. Er ging een zware bui aan ons voorbij. Gelukkig maar! De route van vandaag kende weer veel kleine klimmetjes en was niet al te moeilijk. Tegen 13:30 uur en na 22 km kwamen we aan bij Larochette. We hebben lekker geluncht. Onze Belgische medewandelaars kwamen vlak na ons aan. Gezamenlijk hebben we de middag doorgebracht in de jeugdherberg waar we weer een prima kamer hebben. We hebben iets van onze kleding gewassen. Dat was wel tijd. We hebben nu in totaal zo’n 80km gewandeld. Yeah!





Route 3
dag 2
Vanmorgen om 7:30u bij het ontbijt na niet zo’n geweldige nacht. Mijn spiraalbodem was zo doorgezakt dat ik mijn matras moest stutten met alle kleding die ik had. Dat dat niet helpt bij het navigeren bleek wel. Tot twee keer toe liepen we verkeerd. Maar een ex-collega van mij zei altijd: ‘Iets is altijd ergens goed voor!’ Nu ook. Met deze twee extra kilometers en een trap met ‘duizend’ treden waren we direct opgewarmd. De route van vandaag leidde ons door bos, langs weides en korte stukjes over wegen om tegen het eind toch weer heel avontuurlijk te worden. We zagen voor het eerst herten nadat Mer ze ritueel had opgeroepen.
Tijdens de snack even met thuisfront en tante gebeld. We hebben steeds een fikse bui in de gaten gehouden die onze kant op kwam. Bij Beaufort passeerden we de twee kastelen. Veel toeristen die even met de auto aankwamen en weer verder gingen. We zijn zonder regen in Mullerthal aangekomen. Daar wilden we bij een oude molen koffiedrinken. Toen de koffie na een half uur er nog niet was zijn we maar weggegaan. Ze waren ons vergeten. Op naar de bushalte om terug te gaan naar de camping in Consdorf. Bij de halte ontmoetten we ook Danny en Isabel uit Luik/Liege weer. Gezamenlijk terug naar La Pineda waar wij onze pod weer vonden. Dit maal woonden we op nummer 74. 👏 Op de vijfde dag hadden we tot dan toe 102 km gewandeld. Op naar de laatste dag!





Route 2
dag 2
Vandaag zaten we om 8:15u in de bus naar Mullerthal. Dat was ons startpunt van de dag. De bussen in Luxemburg gaan niet zo vaak als bij ons, maar zijn wel gratis, hoe gaaf is dat! We hebben na 15,8 km ons eindpunt, de auto bij de jeugdherberg in Echternach, teruggevonden. Vandaag was opnieuw een dag met veel rotsen en nauwe doorgangetjes. Vele malen omhoog en even zo vele malen weer omlaag. In Berdorf hebben we voor het eerst gebruik gemaakt van horeca onderweg: in een supermarkt.
Alleen daar waar parkeerplaatsen in de buurt zijn was het soms wat drukker. Maar de hele route bezien, is die absoluut rustig wat bezoekers betreft en een grote aanrader voor wie meer vraagt van zijn wandelingen dan alleen maar rechtuit over asfalt lopen. Wij liepen in totaal zo’n 118 km. De auto stond op ons te wachten bij de jeugdherberg. Daar hebben we lekker een bak koffie op en Beim Gina in het centrum een stukje focaccia en een lekkere espresso. Later checkten we in bij het hotel, hebben we gerelaxt, toeristisch gedaan en vertrokken de volgende dag weer naar huis.
Lus 2 (of route 2) van de Mullerthal trail vonden wij by far de mooiste en ook wel de pittigste van de drie. Maar de hele route was geweldig. Prachtig gebied. Deze wandeling was top!!




